‘I’m ready now,’ the old man said. ‘I only needed time to wash.’
Where did you wash? the boy thought. The village water supply was two streets down the road. I must have water here for him, the boy thought, and soap and a good towel. Why am I so thoughtless?
Uit: – The Old Man and the Sea van Ernest Hemingway – Scribner’s, 1952
Toch ontleent het stuk zeep dat op mijn hand ligt zijn uitzonderlijkheid juist aan de gelijkenis die het bezit met de stenen op de grond. Een afgeronde groene steen, een bezoarsteen, een amulet.
Uit: – Nooit meer slapen van W.F. Hermans – De Bezige Bij, 1966
Met mijn bord, bestek, pan, schuursponsje, handdoek en zeepdoosje liep ik naar het toiletgebouw. Onder het witte tl-licht in de damesafdeling deed ik de afwas, en nam toen een lange, hete douche.
Uit: – Zuiderkruis van Pauline Slot – Arbeiderspers, 1999
De geur in de badkamer was er vooral een van zeep en rubber. Op de wasbakken lagen blokken Savon de Marseille, en in de zachte en zoete zeeplucht drong zich de wrange geur van rubber.
Uit: – Pier en Oceaan van Oek de Jong – Uitgeverij Augustus, 2012
‘Was jij je elke dag met zeep?’
‘Natuurlijk, Baas.’ Generaal Román probeerde een lachje, maar omdat de Generalísimo ernstig bleef, zweeg hij.
Uit: – Het Feest van de Bok van Mario Vargas Llosa – Meulenhoff, 2001
Waren de tegels eerst nog dof bruin van het stof van jaren geweest, nadat ik er verschillende keren met zeer natte zeepdoeken overheen was gegaan kwam nu de donkerrode, glanzende kleur van de Ticinese tegeltjes tevoorschijn die wij met z’n allen hadden gelegd alsof we aan een reuzepuzzel bezig waren.
Uit: – Over de Liefde van Doeschka Meijsing – Singel Uitgevers, 2009
De manier waarop mensen douchten zei ontzettend veel over hun karakter, wist ze dat? ‘ Mét washand, of zonder?’ Karims ogen lichtten op ‘Gloeiend heet water, lauw, of koud?
Uit: – De Steniging van F. van der Linden – Pandora, 2009
Madrid, rond 1954:
Grootmoeder Bernarda bracht geld binnen met het maken van zeep. Uit bars en restaurants haalde ze samen met opa Juan in plastic emmers gebruikte olijfolie op, zeefde die van etensresten, goot die in een houten tobbe..
Uit: – Het Ondankbare Verleden van Santiago Herrero van Ramon Gieling – Uitg. Augustus, 2010
Though I was only thirteen, John taught me to drive his pickup–the Silver Bullet, he called it–and let me speed through the back roads all over Sonoma County. If we passed another cop, we just waved. […] John, whose voice was always calm, even as the tires were slipping beneath us like bars of soap, said I was a natural.
Uit: – Legend of a Suicide van David Vann Penguin Books – 2008
In de kamer ernaast herkende ik, gedrapeerd over een stoel, haar afgedragen, vaalblauwe badjas. Haar eveneens versleten toilettas stond wijd open. Cremes, zalven, zeepjes, pillen en parfums, alles had ze meegenomen en optimistisch uitgestald.
Uit: – Mont Blanc van Edzard Mik – Bezige Bij, 2012
Sysy had niets achtergelaten, geen gebruikt stukje zeep in de badkamer, geen parfumflesje, geen half leeg geknepen tube, geen enkel ander teken, niets.
Het heeft haar nooit met trots vervuld dat ze bij je was, lachte de duivel.
Uit: – Herinneringen van een Engelbewaarder van W.F. Hermans – De Bezige Bij, 1971
Vandaar dat ik mijn haar waste vanuit een merkwaardige positie, op m’n knieën en met m’n kop helemaal voorover, om m’n rug uit de nabijheid van de watermassa te houden.
Uit: – Brusselmans XXX – Herman Brusselmans – Prometheus, 2009
Zou de fotografie, zoals die al bijna tweehonderd jaar bestaat, nu om zeep geholpen worden door computerfreaks die fotograferen met zelfdenkende camera’s waar geen filmpje in zit? Die niet weten wat een sluitertijd of diafragma is?
Uit: – Een dag om aan de balk te spijkeren van Rinus Spruit – Cossee, 2013
Ik deed de deur open en daar stond hij zich te scheren, over de wastafel gebogen, met zijn hoofd tegen de spiegel en een peuk die tussen zijn lippen bungelde.(…) Hij draaide zich naar mij om en bekeek me van top top tot teen, met dikke ogen, een wang vol schuim en zijn scheermes in zijn hand. ‘En wie ben jij?’
Uit: – Ik ben niet bang van N. Ammaniti – Uitgeverij Lebowski, 2001
Rowanda zei dat het goed met me was. Ze gaf me een handdoek en een Kruidvat-huismerk-tandenborstel, nog in plastic. Ik moest ook tussen mijn bil wassen en mijn piemel helemaal, aan de binnenkant met zeep, en onder mijn oksels.
Uit: – Alleen maar nette mensen van Robert – Vuijsje Nijgh & Van Ditmar, 2009
When he took the key of my father’s car and pressed it into a piece of soap that my father found before Nnamabia could take it to a locksmith, she made vague sounds about how he was just experimenting and it didn’t mean a thing.
Uit: – The Thing Around Your Neck – Chimamanda Ngozi Adichie – Fourth Estate, London 2009
